Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Ας σκεφτούμε λίγο καθαρά… Είμαι οπαδός της ρήξης, αλλά μιας και έχει γίνει μόδα, κάνω και δεύτερες σκέψεις. Κατανοώ την απογοήτευση πολλών, ωστόσο όσοι πεταχτήκατε να μιλήσετε για κωλοτούμπα μάλλον την περιμένατε πώς και πώς… ε απογοητευμένοι δεξιούλιδες; Ας μην γίνω εριστικός…

Έχουμε και λέμε… Ναι έχουμε μνημόνιο για άλλους 4 μήνες, ναι έχουμε θεσμούς αντί για τρόϊκα. Αλλά πάνω στην τρέλα μας για «μπουρδέλο όλα» ξεχνάμε κάτι. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε διαπραγμάτευση και άφηνε να υπονοηθεί πως αν δεν πάρουμε την ανακούφιση του κόσμου, τότε ρήξη. Ακόμα και αυτή τη ρήξη δεν την ομολογούσαν όσο κι αν πίεζαν οι δημοσιογράφοι. Μην τρομάξουμε τα συνετά και υπεύθυνα παιδιά της χώρας. Τότε κράζανε, «ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας πετάξει εκτός ευρώ!»… τώρα κράζουνε «ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να μας κρατήσει εντός ευρώ!». Αλήθεια τώρα… ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε κωλοτούμπα; Ή εμείς; 

Κάτι βρομάει εδώ… διότι πιάνεσαι φίλε μου να ψάχνεις απεγνωσμένα την κωλοτούμπα της κυβέρνησης και όχι τον βέλτιστο τρόπο να βγούμε από το λάκκο. Εν ολίγοις για άλλη μια φορά τρέχουμε να πετάξουμε πρώτοι την πέτρα.

Γνώμη μου είναι πως ο Τσίπρας ψάχνει μέχρι που μπορεί να φτάσει με την πεπατημένη και αν δεν γίνει το θέλημά μας τότε «μπουρλότο!». Με αυτό δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα. Δεν με νοιάζει δηλαδή, να έχω άλλους 4 μήνες μνημόνιο όπου όμως τίποτα δεν παραχωρείται με τα βρακιά κατεβασμένα. Διαπραγμάτευση είναι και η λίστα που περιμένουμε. Τα πρώην καμάρια μας μόνο έπαιρναν λίστες… ποτέ δεν έδωσαν. Διαπραγμάτευση θα είναι και με τους λεγόμενους θεσμούς. Αν δηλαδή πέσουν μέτρα χαρακίρια και σκύβει για φάπα ο Βαρουφάκης, τότε βγες και κράξε τους. Άλλα να κράζεις για κωλοτούμπα μία νέα στα χρονικά κυβέρνηση, ένα μήνα αφού εκλέχθηκε… είναι σαν να λες στη γκόμενα του πρώτου ραντεβού «δεν είσαι όπως όταν σε γνώρισα».

Άλλωστε σε μία ρήξη είναι σοφότερο να πας αφού έχεις εξαντλήσει όλα τα περιθώρια και έχεις το δίκαιο μαζί σου. Ας σημειώσω πως το δικό μου αμείωτο αίτημα είναι να εκφράζει ο εκλεγμένος τη μάζα των πολιτών που εκπροσωπεί. Μέχρι τώρα, εμένα με εκφράζει και θεωρώ πως (πάλι μέχρι τώρα) εκφράζει και τη πλειοψηφία του λαού. Ωστόσο… μέχρι τώρα… Όλοι είμαστε εδώ και περιμένουμε στη γωνία. Αν υπάρχει ένας μικρός λόγος που χαίρομαι για το κράξιμο είναι πως υπενθυμίζουμε στην κυβερνησάρα μας…. Πως πολύ εύκολα η στήριξη μπορεί να γίνει «θα σας πάρει ο διάολος και θα σας σηκώσει».

Αυτό που φοβάμαι όμως και γίνεται αιτία του κειμένου… είναι η μανία μας για χαμό. Γιατί όπως μπορούμε να  γίνουμε σοβαρός παράγοντας θετικών εξελίξεων… έτσι μπορούμε με ένα τσακ να βάλουμε φωτιά το σπίτι μας… και τότε θα πάρω εσένα μπαρμπαΤάκη που σχολιάζεις στο Facebook  με λογαριασμό «Έξω από ΕΕ, ευρώ και γαλαξία» και θα σε κάνω υπουργό…

Ας μην ξεχνάμε βέβαια πως όλος αυτός ο παροξυσμός προήλθε μετά από ένα εκλογικό αποτέλεσμα με νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κόσμος δεν μαζεύτηκε στις πλατείες δυναμικά πριν δύο ή πέντε μήνες. Ο κόσμος κατέβηκε στις πλατείες μετεκλογικά και με την ελπίδα που του έδωσε ο Τσίπρας. Δεν γίνεται εν μέσω μίας νύχτας να κάνουμε εμείς κωλοτούμπα και να βάζουμε στο ίδιο σακούλι τον Βαρουφάκη και τον Τσίπρα με τις πρώην παρεξηγημένες.


Αν κάτσεις και το σκεφτείς λίγο εμείς κολλάμε σε ταμπέλες και ονόματα. Εμείς δηλαδή πάνω στον πατριωτικό μας παροξυσμό δεν θέλουμε Ευρώπη και ευρώ. Προφανώς λογικό… αλλά δεν μπορείς να θες Ευρώπη και ευρώ και να μην θες κανενός είδους συμφωνία. Μόνοι μας είδαμε το αδιέξοδο . Στο οποίο πιστεύω πως συνεχίζουμε να οδεύουμε και για κάποιο λόγο χαίρομαι μιας και το «κοινό» θέλημα μάλλον θα επιτευχθεί.


Δεν είναι όμως παράξενο να χαιρόμαστε για μία άμεση ρήξη; Σαν να θέλουμε να την πούμε στους Ευρωπαίους… εγώ προτιμώ να αποδείξουμε στους λαούς τις Ευρώπης πως τα δικά τους καθάρματα που τους κυβερνούν, είναι αυτοί που μας παγίδευσαν και συνεχίζουν να το κάνουν. Τότε είναι που η ρήξη θα είναι επωφελής για όλους μας. Άλλωστε δεν έχω να χωρίσω κάτι με κάποιον Ευρωπαίο πολίτη (να καεί το βίντεο του γείτονα style).

Είναι κοινό μυστικό πως κάποια στιγμή μέχρι το τέλος του χρόνου, είτε θα πάμε σε εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ ως σημαία του «Α στα διάλα Ευρώ» και τα δουλικά σε αντιπαραβολή. Είτε σε δημοψήφισμα για εντός, εκτός και επί τα αυτά. Εμένα με νοιάζει να ερωτηθεί ο λαός… και για κάποιο λόγο είμαι σίγουρος πως θα ερωτηθεί. Δεν θα μας χαντακώσει ο ΣΥΡΙΖΑ… Δεν έχει ούτε την ανηθικότητα να το κάνει, ούτε καν την επιλογή. Εδώ είμαστε… Δεν σκύβουμε ποτέ ξανά… τον δρόμο για την πλατεία τον ξέρουμε.


Χαμένος Νέος