Επιτέλους...Ελπίδα!

Επιτέλους! Ναι επιτέλους! Εκεί που απογοητεύεσαι ξανά και ξανά βρίσκεται ένας λόγος να συνεχίσεις να ελπίζεις για τον τόπο σου και τους συμπολίτες σου. Είναι η πρώτη φορά που με χαροποιεί εκλογικό αποτέλεσμα. Με χαροποιεί τόσο που νιώθω κάπως άβολα, πως θα μου βγει ξινό. Βλέπεις έχουμε μάθει να μην εμπιστευόμαστε ούτε τη μάνα μας αν εμπλέκεται στη πολιτική…

Το σημαντικό της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν ήρθε στο απόγειο της απελπισίας. Τα πράγματα για πολλούς πηγαίνουν (ελαφρώς) καλύτερα εδώ και κάνα χρόνο. Και είναι σημαντικό γιατί δείχνει πως συνειδητοποιημένα θέλαμε ότι καλύτερο έχουμε σε αριστερά που θέλει να αναλάβει ευθύνη διακυβέρνησης (ναι ΚΚΕ για σένα χτυπάει η καμπάνα). Επίσης σημαντικός είναι και ο τρόπος που ήρθε η νίκη αυτή. Χωρίς χαμούς στις ομιλίες, χωρίς πανό και στολίδια και πάνω απ’ όλα χωρίς υπνωτισμένους ψηφοφόρους. Για αυτό δεν συγκρίνω τον Τσίπρα με τον Παπανδρέου. Δεν εξισώνω τις δύο καταστάσεις όσο κι αν θέλετε να το παίζετε έξυπνοι πως θα την πατήσω όπως την πατήσατε και εσείς τότε. Όσο κι αν θέλετε να κάνετε αυτό που σας αρέσει… να ισοπεδώνετε τα πάντα ως οι πάνσοφοι και να μου κουνάτε το κεφάλι σε κάνα χρόνο με τη κλασσική φράση «στα έλεγα εγώ». Όχι! Οι σημερινοί ψηφοφόροι του σύριζα δεν θα έχουν κοντή μνήμη! Ελπίζουν αλλά περιμένουν στη γωνία με το μυαλό ακονισμένο. Δεν φανατιζόμαστε ποτέ ξανά! Κρατήστε τα φανατιλίκια σας στο πασοκ, στους όμορφους δεξιούς της ΝΔ, στους «Παπανδρέου να ναι κι ότι να ναι» και στους μοντέρνους γερμανοτσολιάδες. Για αυτό είναι δεδομένο πως αν αρχίσει τα τσαλιμάκια του και ο Αλέξης… πολύ εύκολα θα πάει μαζί με τους υπόλοιπους και δεν θα έχει πωρωμένα γεροντάκια να τον επευφημούν όπως οι πρώην καβαλάρηδες.

Ας πάω όμως στην ουσία του θέματος. Πρώτη μέρα και ο Τσίπρας με άφησε ήδη ικανοποιημένο. Πολιτικό  όρκο… και η ΝΔ ωρύεται! Γιατί ρε καλοί χριστιανοί εσείς; Επειδή σας χαλάει όλα τα μαγαζιά γωνία που με τις ευχές σας καρπώνεται ο εκάστοτε τραγόπαππας; Επειδή προσβάλλει την καλύτερη επιχείρηση σας που την είπατε εκκλησία; Το κερασάκι στη τούρτα ήρθε με τον φόρο τιμής στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Προσωπικά δεν γνώριζα ούτε για το μέρος, ούτε για το μνημείο και τον συμβολισμό του. Κακώς… ωστόσο ο Αλέξης μου έδειξε γιατί δεν ήξερα… γιατί κανείς σας δήθεν πατριώτες δεν έκανε κάτι αντίστοιχο που να θυμάμαι. Πού ήσασταν λοιπόν δήθεν πατριώτες χριστιανοί να χαιρετήσετε την κίνηση του; Εσείς πιο σκληροί πατριώτες χρυσαυγίτες πού ήσασταν; Αν και το μνημείο είναι για τους πεσόντες…όχι για τους εκτελεστές… σας δίνω δίκιο, θα ήταν κάπως άκομψο. Μιας και ανέφερα τους μούλους… ελπίζω πλέον να ξέρετε τι ψηφίζετε έτσι; Δηλαδή δεν έχετε πολλά περιθώρια πλέον για να μην ξέρετε τι είστε. Ή φασισταριά που ερεθίζονται στη θέα της σβάστικας με παραληρήματα «που σαι ρε Παππαδόπουλε;» ή απλά και ξερά τελείως ηλίθιοι που θεωρείτε τον εκάστοτε μεγαλοβοσκό της συμμορίας… πατριώτη. Εντάξει…  το δέχομαι πλέον, έχουμε και αυτό το ποσοστό τον σκατόψυχων στη χώρα, πάντα υπήρχαν. Πώς αλλιώς θα περιγράφαμε τις λέξεις γερμανοτσολιάς, ταγματασφαλίτης και δοσίλογος;

Και ενώ εμείς έχουμε συγκρατημένη αισιοδοξία για την νέα μας αμιγώς αριστερή κυβέρνηση, στην Ευρώπη γίνεται ένας χαμός. Ένας παροξυσμός με τίτλο «Τσίπρας» . Ναι τον συμπαθώ, μου φαίνεται μακράν σοφότερος από πολλούς πολιτικάντιδες που τύχαινε να ξέρουν να μιλάνε. Και η αλήθεια είναι πως ψάχνω σοφούς ανθρώπους…πόσο μάλλον έναν σοφό ηγέτη. Στην Ευρώπη λοιπόν… ελεύθεροι άνθρωποι βρίσκουν στον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ το έναυσμα της αλλαγής. Όχι μόνο πολιτική αλλαγή, αλλά κοινωνική. Σε κάτι τέτοιο ελπίζω και εγώ λοιπόν. Σε μία χώρα που δεν θα ευημερεί σε βάρος καμίας άλλης. Σε μία χώρα όπου ο ρατσισμός θα είναι μία λέξη χαμένη στο μεσαίωνα. Σε μία χώρα όπου η δημοκρατία δεν θα λοιδορείται ως το λάθος πολίτευμα αλλά θα αποτελεί τον μόνο φιλοσοφικά σωστό θεσμό ως βάση για την κοινωνική συμβίωση. Έτσι λοιπόν θα μπορούσαν όλοι οι επαγγελματίες οικονομολόγοι της Ευρώπης που διορίζονται ως κριτές χωρών και κοινωνικών συνόλων αλλά και οι αντίστοιχοι Σαμαράδες και Βενιζέλοι… να αντικατασταθούν από εκλεγμένους ανθρώπους που δρουν υπό την αγάπη προς το κοινωνικό σύνολο που εκπροσωπούν. Δεν θα μπορούσε να είναι τόσο δύσκολο αν αυτοί οι περίεργοι και παράφρονες όπως εγώ ενωνόντουσαν  και κατάφερναν να ξεπηδήσουν από τη συντηρητική σαπίλα που μας πουλάτε ντυμένη με κουστούμι. Δεν θα ήταν δύσκολο, αν όλοι όσοι λειτουργούν ως προς τα κοινά με γνώμονα τη συνολική ευημερία, αποτελούσαν αυτά τα κοινωνικά σύνολα. Και σίγουρα ο Τσίπρας δεν είναι ο σωτήρας του κόσμου…αλλά η εκλογή του και όλος ο παροξυσμός που δημιουργήθηκε κάνει αυτούς τους παράφρονες να σηκώνουν το ανάστημα τους.

Η πιο σοφή και λογική δήλωση ωστόσο έρχεται από κάπου που δεν θα το περίμενε κανείς… «Δεν θα ξανακατέβουμε στις εκλογές αν ο τόπος ευημερήσει». Μετά από ίσως ο πιο πετυχημένος δήμαρχος της χώρας , ο Γκλέτσος έρχεται να πει το αυτονόητο! Όχι πια με το ζόρι στη καρέκλα! Ε λοιπόν αυτόν τον άνθρωπο εγώ τον βάζω ψηλότερα από ένα κάρο σπουδαγμένους και δήθεν μορφωμένους που ακούω καθημερινά να μιλάνε στα μέσα.

Για να κλείσω με την ουσία της αιτίας που γράφω… Η ευκαιρία που παρουσιάζεται ίσως είναι μοναδική. Δείξαμε πως είμαστε περισσότεροι από τις κότες που φοβούνται εξόδους και τρέμουν για τις καταθέσεις τους . Το να μπορέσουμε να γίνουμε υπόδειγμα για τους υπόλοιπους λαούς σαν ανυπόταχτοι σε χούντες, τρόικες και κουστουμάτους δικτάτορες… επαφίεται σε εσένα Αλέξη Τσίπρα… για αυτό γίνε αντάξιος των ψηφοφόρων σου και εκφραστής της ελπίδας που μας έδωσες!

Χαμένος Νέος